E-Life - Eleven (1999) - MusicMeter.nl (2024)

"); }else{ $('div#filmtopmpu').hide(); }

40 stemmen

1. It's Been a Long... (3:50)
2. The Loot (4:25)
3. Grasshoppin' (0:59)
4. More Days to Come (3:43)

   met Karima

5. Depression (4:40)
6. Live from 205th (0:33)
7. Gunz & Ammo (4:00)
8. I Wonder Why (3:57)
9. Dolo (4:25)
10. Ganzalude (0:46)
11. Eleven (2:40)
12. Mirror Talk (1:20)
13. The Game (4:37)
14. Childsplay (0:35)
15. Tamisha (4:31)
16. Stacked with Honors (4:11)

    met The Anonymous Mis

17. Life (4:25)
18. In Doubt '99 (5:06)

    met Postmen

19. Peep This... (2:26)

totale tijdsduur: 1:01:09

<1>

1

Jordy

geplaatst: 15 mei 2004, 19:41 uur

Reijersen

geplaatst: 27 oktober 2005, 19:07 uur

sn@ke

geplaatst: 3 februari 2006, 22:36 uur

Reijersen

geplaatst: 5 december 2007, 11:30 uur

Sterke plaat van E-Life, toch beter als E=MC2. E-Life rapt sterk en de producties zijn vaak sterk. Luister dit nog erg vaak.

3,5 ster.

geplaatst: 5 februari 2009, 16:18 uur

In de categorie: jammer dat ik de laatste jaren niets meer van de artiest heb vernomen scoort E-Life hoog. Het gaat hier namelijk om mijn favoriete Nederlandse rapper van rond de eeuwwisseling. E=mc² is wat mij betreft zijn beste album maar ook met dit album gooide Elvis de Oliveira hoge ogen.

Met name de emotievolle en rustige nummers vind ik van ongekende klasse; neem nou de eerste single: More Days to Come. Een rustige pianoproductie, een refrein met kracht gezongen en de beheerste stem van E-Life, die tekstueel niet eens zo zeer hoogbegaafd is maar desalniettemin met een paar leuke quotables komt: I'd thought you understand, I got honors in stacks, sometimes I start poppig rhymes just to relax//I bump like hunchback in churches of Notre Dame, forget the fame, it's all about the duckets in this game.

Daarnaast wil ik dit album prijzen voor het constant hoge niveau, bijna elke productie en bijna elke rap van E-Life vind ik de moeite waard. De fraaie producties vermengd met de oprechte raps zorgen ervoor dat Eleven nog vaak te vinden is in mijn cd speler. Neem nou bijvoorbeeld de titeltrack zelf, opnieuw een fraai pianodeuntje die wat droevigs met zich meedraagt en dus perfect aansluit bij de harde en gevoelige tekst.

Nu ik het album weer heb opgezet begin ik de rapper weer steeds meer te missen en ik hoop dan ook snel weer iets van hem te horen. Ik hoop dan ook dat hij het niveau van weleer haalt en dat er nummers van hem uitkomen zoals Stacked with Honors of In Doubt ’99 (met de heerlijke reggae invloeden). Mocht deze droom van mij uitkomen dan ben ik de eerste die het nieuwe schijfje wil bemachtigen.

glennie

geplaatst: 22 juli 2009, 18:12 uur

Een cd die ik vandaag heel toevallig tegen kwam, in een platenzaak bij mijn thuis, waar ik vreemd genoeg nooit in gegaan bent. Ik kwam deze toen tegen, en ik ben blij dat ik hem eindelijk orgineel heb.

Inderdaad jammer genoeg, gaan we nooit meer iets van E-Life horen, ik hoop ook nog steeds dat Shy-Rock nog een keer met een solo cd komt

tovast

geplaatst: 28 september 2009, 21:46 uur

Shelter

geplaatst: 29 september 2009, 08:57 uur

discipline

geplaatst: 28 december 2010, 11:20 uur

Nr.4

geplaatst: 19 mei 2013, 22:15 uur

Nr.4

geplaatst: 17 november 2015, 23:22 uur

Saint45

geplaatst: 31 januari 2021, 15:03 uur

Prima hiphop-plaat.
Wat mij betreft een van de hoogtepunten in de Hip hop van Nederlandse bodem;
Je zou soms bijna vergeten dat je luistert naar Rotter- en Amsterdammers. De lyrics worden zelfverzekerd, in stijl en met veel ritmiek gerapt, en het kenmerkende productiewerk van Mis (postmen) is duidelijk herkenbaar.

E-life heeft mij altijd aangesproken door zijn felle, maar getimede rapstijl en de duistere maar oplettende sfeer die hij overbrengt.
Je kunt duidelijk horen dat hij weet wat hij rapt en schrijft en hij brengt het geheel in een eigen, Rotterdams jasje.

Voor (Nederlandse) hiphop-fans is dit een plaat die je echt een keer beluisteren moet, het Engelse rapniveau in Nederland is wat mij betreft niet meer op deze manier geëvenaard.
Kortom een Nederhop-klassieker die nog steeds menig mc uit het water blaast!

ThingMan

geplaatst: 6 december 2022, 16:05 uur

Shelter

geplaatst: 7 december 2022, 03:29 uur

ThingMan schreef:
Een keer in de zoveel tijd spit ik door mijn cd kast of door mijn harde schijf. Zat nu ook te spitten tussen de Nederhop en kwam deze tegen. Heerlijke plaat. Weet nog dat ik het singletje kocht van More Days To Come. Ik vind E-Life toch wel de beste Nederlandse rapper die in het Engels rapt. De flow en de beats zijn top.
Samen met Postmen, U-Niq en SugaCane waren zij in de jaren '90 en begin '00 toch wel goed. Jammer dat de beef kwam met U-Niq. Mij nog altijd onduidelijk waarom. Heb laatst een podcast gekeken van SugaCane waarin U-Niq te gast was maar daar werd niet de beef met U-Niq in besproken, alleen die met Cane.
Naar mijn gevoel kwam Mr. Probz qua kwaliteit in de buurt maar die is, denk ik, alleen maar bezig met het op zoek gaan naar zichzelf.

Ik vind dat je toch ook bij E-Life duidelijk hoort dat Engels niet zijn moedertaal is. Overigens idd weinig over die beef bekend, Uniq dropte nog wat lyrics erover maar meer dat hij er nog pissed over was maar niks inhoudelijks. Die met Cane was volgens mij meer een Rotterdam - Amsterdam dingetje waar beiden hun stad op de kaart wilden zetten. Mr Probz vind ik zelf zingend wel vet, maar rappen? Niks gehoord dat echt heel goed klonk. In de jaren 90 was The Proov ook erg vet.

Nr.4

geplaatst: 7 december 2022, 21:48 uur

Dat je hoort dat Engels niet z'n moedertaal is, vind je dat zo storend dan? Vind dat bij de rappers die ThingMan noemt nooit vervelend ofzo. Klinkt toch soepeltjes. Pobz als Propaganda op de Supercharger compilatie vond ik gruwelijk hard.

ThingMan

geplaatst: 9 december 2022, 15:21 uur

Shelter
Zeker noemt hij E-Life in een nummer. Dacht Geschiedenis waarbij hij Elvis een rat noemt en ook Brainpower nog even meeneemt over zijn vele titels 'beste rapper'.

Nr.4
Dat Amsterdam - Rotterdam kan wel kloppen maar Cane vertelde ook in de podcast dat hij vond dat E-Life steken onder water gaf in zijn raps richting hem en disste hij E-Life met een filmpje tijdens het voorprogramma van Keith Sweat & 112 in Ahoy. E-Life heeft hier volgens mij nooit op gereageerd.

U-Niq ging in zee met SugaCane en zette de Most Official op en ging daarna over in het Nederlands. E-Life ging later de hardcore business in. Probz maakte een hoop losse nummers en één plaat.

Shelter

geplaatst: 9 december 2022, 21:07 uur

Ja ik vind het zelf enorm storend, het klinkt super fake. Heel geforceerd Engels willen spitten terwijl het duidelijk is dat hij het niet dagelijks spreekt. Kan het vaak niet aanhoren.
Ik heb dat Supercharger album ook, maar ik vind hem daar neit bijzonder komen. De meeste rappers op dat album zijn een beetje mwah, alleen Ciph Barker is wel ok maar ook met hem is het Engels een mwah.

Shelter

geplaatst: 9 december 2022, 21:13 uur

Ah ja klopt "Geschiedenis" was het. Wel vet dat hij gewoon namen dropt, zie je toch neit vaak in Nederlandse Hiphop (behalve Osdorp vs Extince).
Hiphop is toch gewoon zeggen wat je denkt en namen noemen, maar in NL is het een beetje minder.

Ik vond Most Official ook niet heel erg vet of zo, hadden misschien 2 leuke nummertjes.
Uniq in het Nederlands is veel beter en zeker de top van Nederlandse Hiphop. Brainpower is slim met word play maar het komt wat geforceerd over, van kijk mij weer eens intelligent zijn. Dan heb ik liever Extince die wat gevatter is maar niet zo geforceerd over komt.
Ik vond het altijd opmerkelijk dat groepen als Zo Moeilijk, het Verzet en $keer & Boos zo weinig aandacht kregen terwijl ze naar mijn mening super vet zijn.
Die plaat van Probz is meer zang toch.

Saint45

geplaatst: 19 december 2023, 11:11 uur

Ik vond het altijd opmerkelijk dat groepen als Zo Moeilijk, het Verzet en $keer & Boos zo weinig aandacht kregen terwijl ze naar mijn mening super vet zijn.

$keer & boo$ is 1 guy, anders dan de naam je doet vermoeden.

<1>

1